بررسی موانع سیاسی-اجتماعی-شکل گیری احزاب در ایران بعد ازانقلاب اسلامی

1 بررسی موانع سیاسی-اجتماعی شکل گیری احزاب در ایران بعد از انقلاب اسلامی نویسنده :اسلام دستگذار چکیده: تحزب در دنیای امروز از نیازهای ناگزیر جوامع باثبات و پیشرفته است.جمهوری اسلامی ایران نیز در مقام حکومتی که مراحل ثبات خود را طی میکند از این امر مستثنی نیست. از سده گذشته تاکنون، احزاب ایرانی فاقد کارآمدی لازم بودهاند که از جمله علل آن را میتوان در مطلق بودن قدرت دانست. مطلق بودن قدرت که ویژگی تاریخی ساختار سیاسی ایران بوده است مانع اصلی شکلگیری کانون قدرت مستقل در جامعه ایرانی به شمار میرود. از سویی، یکی دیگر از موانع تاریخی تحزّب که همیشه جوامع سنتی با آن روبهرو بودهاند، درگیری پنهان و آشکار میان سنّت و تجدد است. بر همین اساس پذیرش تحزّب، به عنوان نهادی مدرن، در بخش سنّتی جامعه ایرانی با دشواریهایی همراه بوده است . احزاب و تشکلهای قانونمند سیاسی اهرمها و ابزارهای همبستگی ملیاند.بنابراین،لازم است در جامعهء خود تلقی منفی از حزب و حزبگرایی را کنار بگذاریم و در چارچوب قانون اساسی و نظام ارزشی اسلامی زمینههای لازم را برای رسیدن به تحزب فراهم آوریم تا بدین وسیله بتوانیم بسترهای مشارکت سیاسی و اجتماعی عموم مردم را به صورت سازمانیافته مهیا کنیم و همبستگی ملی را تقویت بخشیم. این پژوهش در پی دستیابی به پاسخ این سئوال می باشد که ،موانع سیاسی شکل گیری احزاب در ایران بعد از انقلاب چیست؟و بر اساس این فرضیه پی گیری شده است که ،از جمله دلایل عدم شکل گیری احزاب در ایران می توان به مواردی چون ،مطلق بودن قدرت،نبود طبقات اجتماعی،وجود نهادهای رقیب سنتی اشاره کرد. این بژوهش بر اساس روش توصیفی – تحلیلی می باشد و نتیجه گیری می شودکه فعالیت احزاب قانونی اگر به صورت نهادمند صورت گیرد،نه تنها باعث از دست رفتن انسجام ملی و تفرقه و تشتت نمیشود،بلکه موجب تقویت بنیادهای اجتماعی در مواجهه با مشکلات داخلی و خارجی نیز خواهد بود.